Gerçeklerle yüzleştim ve bu çok acıydı.Canım çok yanıyor,kalbim acıyordu.Sensizlik ve hiç kavuşamayacak olacağımız gerçeği buralardan gitme isteği uyandırıyordu bana.Tamamen gitme,yok olma.
Yıllarımı vermiştim bu aşka,ancak karşılıksız aşka.Hep bir umuda tutunup ilerliyordum,hayatta kalıyordum.Sanki ben hasta ve umudum ilacımdı.Yaşayabilmek için dayanağımdı ilaçlarım ha bir de yalanlarım,olmayacak hayallerim.
Ve ben çok az bir zaman önce gerçeklerle yüzleştim.Yalanlarla örttüğüm doğrularımı gün yüzüne çıkardım.Nefes kadar muhtaç olduğum umutlarımı teker teker söküp okyanusun derinliklerine fırlattım.
Şimdi mutmu muydum?Emin olarak söylüyorum kötü dememin iyi olacağı bir hale bürünmüştüm.Umudumun beni ayakta tutan tek şey olduğunu bir kez daha anlamıştım.Belki yavaş yavaş yok olacaktım ancak yalan bir hayatım olmayacaktı.
Umarım yok olmam ya da olurum.Sanırım hiç bir beklentim kalmadı.Duygularım infaz edildi ruhum desem çoktan beni terk etti.Ve şimdi bir cesetten farksız bir şekilde hayatıma devam etmeye çalışacağım.
