Suyu çekilmiş gövdesinden
Bir karpuz kabuğu gibi şimdi
Can çekmiş ellerini üzerinden
Can vermiş cansızlığına
Yüzü yok gülmeye, gülerse
İhanet edebilir karpuz kabuklarına
Sonra
Göğsünden sarkan bu sarkıtları
O dikmedi buraya
Elleri cebindeydi, başı ayaklarında
Yürüyordu, ayakları yolundaydı
Yol yeşil ve tarla sarıydı
Güvercinler kanatlanmasaydı derdi içinden
Oysa kanatlanmak bir kanun kararıydı
Sonra ,
Sonra, yürümek güvercine
Uçmak insana aykırıydı.
