Bakışlarındaki masumiyet miydi, yalnız benim gördüğüm?
Ebrüm ebrüm vuruşun muydu yoksa kıyılarıma?
Ne vardı huzur bulunacak sende, söyle!
Saltanatın mıydı yoksa; gönül tahtımda yer edinen?
Edna olan birçok sey vardı sende
Ne çare ki bir ben yoktum kalbinde
İçine işlenmeyen tek nakıştım belki de..
Nakkaş dahi işleyemez beni senin gönlüne…
Ah-ü firaz etsem ne yazar?
Söyleyeceklerim yalnız beni bozar
Islanırım sırılsıklam, boğulurum ettiğim lakırtıda
Lüsumsuz yere kırılırız ikimizde oldukça
Ulaşılmaz yapan neydi seni? Anlayamadım
Naçiz yapan neydi beni? Hiç düşündün mü?
Uçsuz bucaksız derinliğindi, senin..
Tahammül edişimdendi, benim
Usanmak istemiyorum belki de kim bilir
Rast gelmeyecek bir daha sen gibi, bir ömür
Uslanmıyor işte ‘ille de yâr’ diyor bu gönül
Mısralarıma dökülüyor yâri yâr yapan tüzük..
