Siyah bir çarşaf çektim umutsuzluklara…
Yastığımı ikiledim mutluluklara…
Dik bir şekilde yattım ayrılıkların üzerine…
Hüzünlerin üstüne,ağlayan gözlerime kap kalın bir yorgan örttüm…
Kabuslarla uyanmamak için gözlerime mil çektim…
Sanırım uyurken camları açık unutmuşum ve hüzünlerin üzerini iyi örtememişim…
Üşüyorum…Camları kapattım,üstüme yorgan çektim ama hala üşüyorum…
Sana İhtiyacım Var!..
Gecelerimi rengarenk yapan
Yıldızları kaydırmayan
Umutsuzlukların kıyısında oturan çocuğu umutlara götüren
Ayrılıkları aşka boyayan usta bir boyacıya ihtiyacım var…
Çünkü hayatım boyasız…
Şair:Cansu Porsuk(Mutlu Çocuk)
http://cansuporsukmutlucocuk.tumblr.com/