Son sigaramın dumanını çektiğimde ciğerlerime, dolunayın en belirgin olduğu o gece ;
Bir cümle yanıyor belki yüreğimin kenar mahallelerinde, korkusundan uykusuz olan 3 hece.
Yüzünü çevirdiğinden beridir gözlerimin bakış açısından,
Ne zaman baksam gökyüzüne damlayan her yağmur tanesi sen olmuşsun aslında.
Nasıl tarif edilebilir böylesine bir duygu öylesine ?
Susmak mı ihtilal vari bir eylem olur şuan sözlerine.
Yurdunu kaybetmiş bir Bozkurt gibi belkide,
Avareyim yüzünün her hattında ki caddelerde.
Nelere baş kaldırdım ömrü hayat boyunca etmedim keder,
En iyi sen bilirsin beni, bir Bozkurdun boynunu ancak sevda büker !
Nasıl ki fedakarlık yapmaktan kaçınmıyorsa gerçekten seven,
Tüm kalbimi ganimetin olarak kabul et, esir say gülüşlerinde beni.
Öyle işte evdeşim olmasını dilediğim katun,
Geçmiyor gündüz, dönmüyor ay geceye.
Tükeniyor fakat ölmüyor tamamen beden,
Seni yazdım ben bıkmadan her bir yere ;
Senin adınla uykusuz kalan ”3” hece…