Ve aşk öldü çocuk.
Suçsuz ve masumdu gözleri ilk önce,
Ama dünya yalandı be küçüğüm.
Saf olan, güzel olan ne barınabilirdi ki karanlık içinde.
Soyut olanda, hisler de ölürmüş zamanla
Neye tutunacaksın uçurumun kenarında söyle
O kadar kolay harcıyorlar ki kelimeleri
Başka hazinesi yok insanların bilmiyorlar.
Maddeyse eğer duygunun dayanağı
Bil ki aşk ölmüştür çocuk.
Trajedi içerisinde komedi oynuyorlar
Bilmiyorlar sahte rollerle ölümsüz olunmaz.
Eskiden yüzler eskirdi ilk önce şimdi ise sözler küçüğüm.
Sokak lambası etrafında dönen ateş böcekleri gibiyiz.
Işık söndüğünde eğer ruh da kapatıyorsa gözlerini
İşte o zaman aşk ölmüştür çocuk.
Ve aslında biliyor musun aşk öldü be çocuk.
Çünkü artık biz büyüdük.
