Öyle kızdım öyle kızdım ki
Gül koparıyorum pencerenden
Kapımın önündeki köpeğe
selam vermeyi unutuyorum
Duruyor
Duyuyor
Duruyorum
Komşumun halı yıkarken akıttığı su
vuruyor paçalarıma
Dilime küfür doluyor
Halı kuruyor
Ben duruyorum
Kaybettiğim aklımı penceremin
mermerinde buluyorum
Kül tablasına ulaşmanın
imkânsız olduğu gecelerde
bastığım izmaritlerin sol yanında
Gözüme mil! Dilime kelepçe!
Tanrım kuşlar karanlık bakıyor!
Parmaklarım şarkı fısıldıyor
Bir cümlenin kıymığı batıyor parmağıma
Ben böyle ahenkli
ben böyle ıstıraplı acı bilmiyorum
Çabuk yaz diyor can çekişiyor nara
‘Nefes almadığım geceler
git yanımdan’
Tırnaklarım basıyor çığlığı
ve ben sana hâlâ
duruyorum