Sabaha dair tek umudum doğacak güneş,
Böyle gecede yâr,
Yüzünü mutlak bu mehtapla üleş,
İçindeyim yazık ki böyle hazin son’un,
Ey benim çatık kaşlı sevdamın fikrindeki gurur…
Al bakalım,bende kaç gram kaldıysa ömür,
Benim en bitkin halimde bile ayaklarım yürür sana,
Gitmediğim bi yerdin oysa,bilmediğim tek teori,
Ama çehrenden hangi an faydalansam,o an çürür.
Ben hangi yana tutunsam orası kendine hayırsız,
Bir gün tutunacak dalım kalmaz ise bakarsın ;
Sana doğru koşan bütün denklemlere sarılırım,
Senken tüm cevap,erken bi vedâya tabi tutma beni…
Ey benim bitesi tüm çilemin,koşulsuz tek devası,
Seni iki-üç dakikaya sığdırdığıma bakma,var dahası.
Şu göğsümde baş gösteren acının,yandıkça var yanası,
Görüş açımda silüetinden başka manzara kalmasın.
Bir nefes alınca insan,nasıl anlam yükler buna ?
Adını siyah koysam bile,bembeyaz bi izsin ama.
Kalkasım yok…Ama özlem var sırada.
Sen tetiği çek,varolan tüm hisler çölde vahadır bana!
