I.
Hür kuşlar prangalandı altın kafeslere.
Kaybolmuş bütün sigara dumanları
Hepsi içimde ,
Yakmakta hasretinle birlikte.
Hades’e sordum söylemedi nerden geldiğini bu korun.
Mitolojik kayıtlarda geçmiyordu
Sabıkam yoktu oralarda biliyordum.
Tek sabıkam sendeydi ; kayıpları oynuyordum.
Kimsenin izlemediği ,reytingi düşük ,
Basit gelirli duygulardan oluşan bu masumane hayatı.
II.
Sayıklıyordum .
Çünkü bütün hür kuşlar sessizce ölmekteydi
Simurg koştu geldi ardıma “Etme eyleme” dedi, sustum.
Kimsesiz bir mezar bekçisi buldum,
“Aşk neydi?” diye sordum .
Boş mezarı gösterip bir taş oydu
Baş ucuma koydum.
Her gece uzaklarda uyudum.
III.
Bakmıyor gözlerim ,içim yanıyor… tenim kavruk.
Atlar nehirlere koşuyor ,
Tenhalar yankılanıyor içimde; pak ve nacizane.
Yağlı boya tablolar ağlıyor…içleri boşluk odalarca.
Kaybediyor saatini fırtına .
Hayret! her karanlık, her yer kara.
Ben ne dersem de katılma ama susma da.
Patlıyor mavzerler hançeremde
Sığ bir düşünce kalıyor geriye,bir de sükunet.
Benim benliğine katılmayan
Ve Hezeyan .
Ferhat Nehir.
