Canı yanmış beş kişi var beş ayrı şehirde
Ölülerin üzerinde gezer
Bedenlerden köprüler, saçlardan balık ağları yaparlar
Üşüyünce bir kış günü yalnızlıklarına sarılırlar
Terk ettikleri gelecekleri arkalarında
Umutsuz geçmişleri önlerindedir artık
Beş limanda beş şehir
Şehirlerde ölüler sevişir
Ölüler beşir, diriler yalnız
Terk etmekte beşeridir
İnsanlar bu yüzden yalnız
Limansız gemiler, gemisiz limanlar
Denk gelemediler birbirlerine
İnsanlar bu yüzden yalnız
Diğerlerinden farklı kara kediler
Fareleri öldürmezler
Çünkü diğer kediler sevilmemek nedir bilmezler
Belki de martılarda kedileri sevmezler
Çünkü balıkçı amcalar kedileri beslerken
Martıları görmezler
Kara bir kedi ile martının dostluğu mümkündür belkide
Yalnızlıkları bitmesede eğlenebilirler belki birlikte
