yalnızlığımı taşıyorum çantamda
avuçlarından tutup etrafımı saran
beton suretlerin içini delip geçiyorum
kirişleri yıkıldı kalabalıklarımın
yalnızlığımı sessizlikle paylaşıyorum
istikametini kaybetmiş bir yaprağım ben
yere düşmem gerekirken niye bulutlara erşiyorum?
oysa gögüsümü yarıyor bazen Musa’nın asası
ben Musa olmak için çabalıyorum
yüreğimin derinlerinde
Nuhun kayıp gemisini arıyorum