Çok doğru değerleri, bir o kadar çok “yanlış” insanlara vermekle meşguldük. Kimisi uzaktan bakarak yetindi, kimisi gözünden sakındı, kimisi ise kendini aldattı. Kendini kandıranlar, ne kaçırdıklarını anladıklarında pişman olup geri dönmek isterken arafta kalıp kendilerini de kaybettiler. Her şeyin doğru olduğunu düşünenler, bir sabah uyanıp aynaya baktıklarında korkunç gerçekle tanıştılar.
Ve Ay batarken bütün yalancı sevdalar, güneşin yükselmesiyle yok olup gittiler…
