Eşyalar komodinin üzerinde pervasızca duruyordu.
Sen görmüyordun.
Sevmiyordun.
Bir parfüm şişesi
Günlerden dün yada ertesi
Sen beni daha çok sev diye yakama sıkmıştım
Komodinin üstü kalabalık
Pembe kurdelesi yamulmuş bir toka
Saçlarıma ilk kez dokunmuştun
Aylardan Ocak
Güneşin hayali hep Hazirandı
Komodin anlamsızca kalabalık anlamsızca ağlaktı
İçimde Ocak ateşi ve Haziran soğuğu
Olmayacaktı
Ocak Haziranı sevmiyordu
Komodin yalnızlaştı
Komodin anlamsızlaştı
Sonra saat 2:39 civarı
Şairin ela gözü kahveyle vedalaştı
Komodinin önünde ki aynaya baktı
Gülümsedi
Yapabileceği pek bir şeyde yoktu aslında
Tokayı aldı şaçına taktı
Kahveyi aldı şiir yaptı
Ona göre Aşk hep Ocak Şiir Hazirandı
Şah damarından öpüyorum.