Hangi alana bakarsanız bakın ülkemizde özgünlükten bir parça bulmak için inanılmaz bir çaba sarf etmeniz gerekir.Buna rağmen her zaman başarılı olamazsınız çünkü yaratıcılığın son demlerini yaşamaktayız.Para, çoğunluk için hep birinci görevdi,işini hakkıyla yapan az insan vardı,gerçekten görevlerini yapan insanlar.Şuan bahsettiğim kısım halk ile sürekli bilgi alışverişi yapmak zorunda olan taraf.Haberler,reklamlar,gazete,sosyal medya,sinema/televizyon ile uğraşanların hepsi kolay yoldan para kazanmanın peşinde ya da işin nasıl yapıldığını unutmuş durumdalar,bunun başka açıklaması olamaz.Öyle bir zamana geldik ki Taklitler Aslını Yaşatmıyor.Sonradan yapılan öncekinin birebir benzeri belki daha kötüsü oluyor.Bir espri görüyorsunuz,beş dakika geçmiyor her sayfada paylaşılıyor.Reklama bakıyorsunuz, aynı slogan binlerce defa kullanılmış artık hiçbir anlam ifade etmiyor.Haberler, ne ilgi çekiyor ne bize yarar sağlıyor.Teknolojinin avantajlarını boşa kullanıp sonra zararlarını tartışıyoruz.Buradaki en büyük sorun müşteri kitlesinde.Eğer halkımız,bıkmak bilmeden aynı kalitesiz ürünleri kullanır,izler,alır ve tepkilerini hiçbir zaman göstermez ise yaratıcılığın çıktığı ilham nehri yakın zamanda kuruyacak ve balıkçılar aç kalacaktır.Ülkemizde tehlikeli bir oyun oynanıyor ve oyunun sonunda kulaklarınız yaratıcılığın sözleriyle çınlayacak.”Kurşun yaralar ama asıl sorun namlunun ben olmasıydı”