Aklım seyrek bir bulutla tutuşuyor sevgilim
Maviye çalan saydam, seyrek bir bulutla, aklım tutuşuyor
Şifa niyetine Göğsüme serpiyorum küllerini,
şifa niyetine
Sabahın en kızıl yerinden akşamın en kızıl yerine
Gözlerim bir aydınlık bekliyor, sesinle gelen.
sen kışlık paltolarla ve buharlı soluklarla Nisan aylarında beklenen,
ama bir türlü gelmeyen baharı gibisin sevdamın
Seni suya kanmış söğüt saçaklarının altında, gölgelenirken izliyorum bir vakit
Güneş batmasın diliyorum Tanrı’dan, batmasın ki bitmesin gölgelenişin.
Sonra dikine yarıp buğday tarlalarını, çıplak ayaklarınla,
ve beyaz çimen lekeleriyle süslenmiş elbisenle,
delerek dualarımı, bir güneş batımı kayboluyorsun İçimde,
binlerce defadır dinlediğim Bir uzun hava türküsünün,
hiç bitmeyecekmiş gibi gelen ve sürekli beynimde tekrar eden nakaratın da,
binlerce kilometre,
yine, kayboluyorsun içimde.
Yusuf Sinan
