ölümün bin türlü yolu var,
bu yolda ölmekte var-dirilmekte.
domuzlar tarafından yenilmek var-birde şu kahrolası akbabalar var.
hayat var.içine usul usul işleyen gayrimeşru zehir.
ben kadehler devirmişim,bir bardak zehri neyleyim ?
ahmetler doğuyor,veysel abiler ölüyor.
veysel abinin biyografisini yazamadan ölecek,üzülüyorum.
kanıma enjekte ettiğim zehir birazdan etki edecek-ben zaten ölüyorum.
bir şarkı açıyorum.
acımasızca dokunuyor kalbime.
yapma,etme.ben kalbimi altından kafeslere kapattım.
ben bir piyesin son perdesiydim,kepenkleri indirdim ve kapattım.
çünkü hep meyilim vardı pes etmeye.
çünkü bok vardı,aşktan ağzım yanar mı diye test etmeye.
sen kimseyi sevme.
senin sevgin parça tesirli.senin sevgin bozuk bir gramofon.
sürekli cızırdıyorsun.tamir edemiyorum,hiç anlamam bu zımbırtıdan.
kanatların vardı senin ufak tefek.
bana cenneti göster desem,gülümserdin.
gözlerime melek kokardın-dokundun yaktın beni.
sen dumanlar tüten bir cehennemdin,kömür eyle beni.
şimdi gönlüm is karası,küllerimi öp,ziyan etme beni.
belki doğarım küllerimden,bir zümrüdüanka kuşu gibi.
şimdi sen bir yerlerdesin,yaşıyorsun.ellerin sımsıcak kız çocuğu.
biliyorum ordasın,nefes alıyorsun.
sende biliyorsun aynı şekilde.
külliyen yalan!
ben nefes alamıyorum.
68 model chevrolet’le uçuruma gidiyorum.hızımı alamıyorum.
biri ambulans çağırsın!
sen kalabalığın içinden fırlayan doktorsun(düşlerimde.)
kanayan yaralarım vardı tıkadığım.
bildiğim bir sürü acı hakikat vardı,kulaklarımı tıkadığım.
avuçlarında gönlümün cesediyle gelmene rağmen,büyük olaydır sana inanmışlığım.
şimdi oluk oluk,zıvanadan çıkmış yaralarım.
kırık döküklerimi toplasak yerden,bir bok etmeyeceğim.
gebersem de kahırdan,biliyorum bir dua etmeyeceğim.
ya hak oralarda bir yerlerdesin.görüyorsun çektiğimi.
adım gibi biliyorum,bana verirken dertlerin içinden ayıklayıp seçtiğini.
sanki saykodelik bir filmde başrolüm.
çiçeklerin içinde,bak bahar geldi,ağaçların böceklerin içinde.
bu harikulade uyumun,kışın-yazın-baharların içinde,bak gittin üstüm başım kan içinde,gözlerimde sana bakarken oluşan parıltı hala içimde,dilencilerin,ayyaşların,başıboş gezen devrimcilerin,sevişmekten işe vakit ayıramayan pezevenklerin içinde bir sigara tüttürmek tek rolüm.
kendimi parça parça öldürüp birleştiriyorum yapboz gibi.
senin bana olan gelgitlerin yap-boz gibi.
bahar cennet gibi,cebime sıkıştırdığın yapraklar kurumuş gibi,şimdi gittin ellerim buz gibi,altında seni öptüğüm ağaç aklımda,daha dün gibi.
anadolu’da ne kadar zeytin ağacı varsa yok edeceğim!
içimde ne kadar hücre varsa -ölü ya da diri.yok edeceğim!
bolca şiirim vardı.
bolca şiirim vardı gönlümden kesip durduğum.
bolca derdim vardı sadakatli,bana müdavim.
bolca şarap vardı.
bolca fotoğraf,bolca anı,bolca çekilecek dert vardı.
telaşla söyleyemediğim birçok şey vardı.
-yeri gelmişken.
seni seviyorum.
bir katil vardı,elinde bıçağı vardı.bir melek vardı,melek sandığım.son kozunu dönen bir iblis vardı,melek sandığım.sol tarafıma yediğim bir yumruk vardı.veysel abi cehennemin dibine çoktan vardı.alacasına mavi denizler vardı,boğulacağım.
yemyeşil çimler vardı,üstünde seni öpeceğim.yanakların vardı,daha yanaklarında binlerce kilometre boş yer vardı dudaklarıma yakıştıracağım.bir adam var-dı.bir ayağı çukurda bir adam vardı.diğer ayağımı kestin,gömdün beni.
kim bilir daha çekeceğim ne dertler vardı.
kim bilir düşünecek neler neler…
bir şarkı vardı durup durup dinlediğim.
kulaklarım duymuyor,gözlerim sağır.
gittin,
o şarkıdan da mahrum bıraktın beni.
şu kalbimi al ver birine.zaten işe yaramıyorum ziyan etme beni.
ben sek gitmem,biraz su koy ziyan etme beni.
gözüm pek,alabildiğine ölüyüm.toprağa gömüp ziyan etme beni.
işe yaramam,cebime bir paket sigara koy,
elmacık kemiğimin altından boynuma kadar öp,ziyan etme beni.
bir işe yaramam,zaten cehennemde köşeme çekilip sıramı bekleyeceğim.
şiirlerime konuk ol,ziyan etme beni.
elinden bir kadeh zehir içtim,fezaya yar eyle beni.
A.Alperen BAYRAM
—
http://serserisokak.blogspot.com.tr/