301 RUH
Kat kat yerin altında onca can.
Ufak bir ürperti ile korkuyor insan.
Metrelerce yerin altındayım.
Elim yüzüm kapkara,karanlıktayım.
Vuruyorum her defasında,karanlığa bir kazma daha.
Ürperiyorum içimdeki korkuyla,heycanla.
Ahmet gel ! Al şu kömür taşlarınıda.
Göm benide metrelerce toprağın altına.
Aklım çocuklarımda şimdi,paran varmı hatun?
Babam nasıl?Çocuklarım,sen ,anam?
Çok özledim sizi ve köyümü.
Nasılda açmıştır.leylaklar orada avucum kadar.
Kazamaz oldum artık! Kömürmü bitti yoksa benmi.
Baretim düştü kafamdan,arıyorum bulamıyorum.
Işık yok burada,vucudumda kömür gibi kapkara.
İçeriden bir ses geldi sandım.
İçeriden değilmiş meğer,dışarıdan gelir imiş.
Kapandı önümüz koca koca taşlar.
Çıkarayım çizmemi kirlenmesin arabanız.
Beni bırakın kardeşimi alın.
Acı çekiyorum,tarif edebilim göz yaşlarımla.
Feryat ediyor metrelerce aşağıda gardaşlarımda.
Sanırım nefesim daralıyor,boğuluyorum.
301 kişi içinden bende bir ölü ruhluyum…
İbrahim güleç
İnstagram:imamhatipliyazar
Şair-i Tercüman
ALLAH BU GÜZEL KARDEŞLERİMİZE RAHMET ETSİN ….
