Aklımın kuşları uçtu gitti geçmişe;
Kapısı açılınca ;düşünceler okyanus,
Ötesi bir hal aldılar.
Hayatınızın rizikosu mu oldu,
İncelikten uzaklar.
Zırh oluşturamadım bazılarına,
Aklımın kuşları uçup gitti geçmişe…
Dünyayı taşır sırtında bu sonsuzluk; yıldızlar kayar yıldızlar yol gösterir daha düzenlidirler ama insanlara bakınca bazı şeyler farklılık arz ediyor cevapsız sorular sorusuz cevaplar aklımızın bir tonunda gri açılım diğer tonunda umut dolu mavilikler genelde iyimser insanlardan ne istiyoruz üzmekten ne zevk alırız aklımızın kuşları o zaman uçup gidiyor hepimiz birbirimize bir şeymi anımsatıyoruz geçmişten gelen bir parçamız bugün tanıdıklarımızla bir aradamı biz bizi mi azmı biliyoruz karşı taraflar eksikliklerimizi daha mı çok görür ve sezgiler kuvvetlenir.
Şu kainatta düşünceler kanatlanıyor parça parça bir parça öbürkisi ile savaş halinde kavramalr birbiri ile çatışıyor savaşı yada biz kendimizle savaş halindeyiz bazen bazen boş bir oda gibi iken bazende ağır bir tırız ağır ilerliyoruz düşüncelerde eylemlerde ………….
Aklmın kuşları uçup gitti geriye bir yeşil şişe kalır gibi:))
