Önce kalbimin sağındanSonra anormal yalnızlığımdan
En çok da unutamayışımdan
Tam beş parmak izi çıktı gidişinin
Beş parmağında ortopedik acıydı
Kalbimdeki kırığı çıkığı zaten umursamazdı
Ne vakit olsa hayatımda
Zaten her ânı ayrı bir masaldı
Telafisi olmayan zır cahil sevişti
Bülbüller susardı sevdiğimi görünce
Kargaların bet sesleri duyulmazdı
Şimdi geri dönse
Ezberlediğim yeni şarkıları unuturum
Ondan sonrası boş ver olmasın
Tamam;
Hep aptallığa oynadık perde kapandı
Acımıyor tamam; üzülmesin kalp tasım
Ona acı doldurmaktan ben de sıkıldım
Bir bilse bu gece de bende
Bir bilse şu ân hâlâ helak olmuş kalbimde
Bir bilse sadece bildiğiyle kalırdı
Boş ver bilmesin
Yolunun açıklığı sokak lambasına acımasız
Karanlık gelir ona şimdi
Bendeki bu amansızlık…
Dilâra AKSOY