sondan geriye sayınca bu hayattan bıktım,
bulamam sandım elimde resminle kalırım.
usulca sızdığım her geceyi sen aydınlatıyorsun,
saat 3’ü hiç geçmiyor,
ben yolları birbirine karıştırıyorum,
andızlı mezarlığına gelince anlıyorum doğru yolda olduğumu.
bulanık yolların parlak ışıkları,
boğuk şarkıların anlamlı sözlerinde kendimi kaybediyorum,
her seferinde buruk bir kalp bırakıyorum ardımda,
yere saçılan tablalar bırakıyorum,
külleri denize saçılan tablalar.
suyu kirleten gönlüme su serpen bakışların.
her şeyin başı su, benim sensin,
umulmadık yerde öpüşünle acılarımı dindiren,
kırıklıklarımı unutturan sensin.
sen varsan ben varım,
bu ateş harlıyorsa hala,
gülüşünden ve öpüşünden,
ben sana baktıkça eriyişimden.