Seni görmemedikçe, seninle konuşmadıkça unutmaya başlıyorum her şeyi. Buna izin veremezsin. Yitip gidiyosun aklımdan. Sensiz gün geçirdikçe unutmaya başlıyorum. Gülüşün silikleşiyor, ses tonun başkalaşıyor, kokun? Kokunu bile unutuyorum-ki senin kokun her gün beni kendine çeken- Ama biliyorum şimdi görsem seni. Şimdi bir yerlerde karşılaşsak. Hepsi canlanır hafızamda. Kısık, hafif çekikimsi gözlerini görmem yeter.
Bazen diyorum ki tüm resimleri sil, çıkar haytından, sevgilisi var umrunda bile değilsin. Ama yapamıyorum. Bir şey izin vermiyor buna. Acı çekmeyi seviyorum çünkü. Senin verdiğin acı daha bir güzel oluyor. Yağmur hızlandı, çok yağıyor. Hemen bir yere girmeliyiz. Saklanalım mı beraber??
