Nerede yanlış yapıyorum? Neden hep ben yanlış yapıyorum? Her seferinde yanlış yapıyorum. Yanlış yapıyorum. Yanlışım…
Bu kısır döngü içerisindeyim dünden beri. Kafam kazan gibi ve cevap bulmayı istediğim bir sürü soru hücum ediyor her hücreme. Ne olduğunu anlayamadan bakıyorum bomboş. Sanki bunları yaşayan ben değilmişim gibi. Yine yanlış adam ve yine aptal aşık bir Seray. Hep aynı hikaye ve aynı sorular… Bu sefer farklı diye başladığım, kalbim ağzımda heyecan içerisinde gittiğim görüşmeler. İlk gördüğüm anda hissettiğim her şeyi hatırlıyorum; eve uça uça gittiğimi, arkadaşlarımı arayarak çığlık çığlığa “aşık oldum” diye bağırdığımı, kalbimin sesini ne bileyim heyecanımı bastırmak için aklıma abuk subuk ne kadar konu geliyorsa hepsini nefes almadan anlatışımı… Hepsini çok net hatırlıyorum. Şimdi hatırlamak hiçbir işime yaramıyor yarattığı boşluk dışında.
Sadece azarlar gibi yapılan ” seninle aramızda bir şey olamayacağına karar verdim” diyen buz gibi bir açıklama. Sanırım hak ettiğim buymuş ama bunu hak edecek kadar ne yanlış yaptım soru tamamen bu. Kendim gibi davrandım, hiçbir taktik hesap kitap yapmadan, bütün iyi niyetimle yaklaştım.Kedi-fare, kaçan-kovalanır oyunları yapmadım ki… Beraber olduğumuzdaki huzurumun mutluluğumun keyfini çıkarttım.
Bizimkiler hep derdi ki; “Nefes almak sorulara cevap bulman için ilk adımdır. Derin bir nefes al ve sor; ‘nereye gitmemi istersin, ne yapmamı, ne dememi’ İnandığında ve dinlemeye vakit ayırdığında içini rahatlatacak cevaplar, nerede olursan ol seni bulur”
Sanırım “kendimi” sevmedi ve ben sonraki adımımı bilmiyorum. Koskocaman soruyorum:
Ne yapmam gerekiyor?
