Gönlümün sızı efendisi; kırılganlığımdan sitem yıldızları kayıyor umutlarıma ve şimdi hiçbir gökyüzü taşımıyor sevdalı kuşların göç ediş nedenlerini.
Bana kıyı olsan sende kumlanır sevdamın incisi; dökerim nedametiyle aşk kirpiklerimi ellerine, beni kılar aşk tüm ibadetiyle sana…
Aklımın ölümsüz olsa da yaşasam dediğim gök gerçeği; bende gürlersen sende güneş olurum eminim…
Tiradımı monolog sensizliğin ertesine sakladım, sen de geleceksin değil mi? Sen, sensizliğin kusur ettiysem affola tirajı; çok satarsak sevdaya kalplerimizi, aşk gönüllü bağışlamaz mı bize kendini?
Gülüm solarken dikenime katlanmak zor geliyordu bazı bazı; şimdi sen batarken ardında burkularak gönülden kutluyorum alın yazımı…
Dilara AKSOY