Alperen Diktaş

Şu ufacık dünyada en büyüktür, en sessiz ormanlarda O sadece benimdir, senin anlayamayacağın Benim aşkım bambaşkadır Verdiğim her bir tebessümdedir, yaptığım her iyilikte O sadece benimdir, senin anlayamayacağın Benim aşkım…

Ben hayatına sızan bir su misaliyim Damlaya damlaya göl olan Büyüdüm işte büyüdüm Fazladan bir yer Bir kenara kaldırıp atarsın şimdi Bir bardak alsan Bir yudum daha Hissederdin belki Hissederdin…

Bir eylül sabahı parlıyor güneş Her gün daha mutlu doğacak Aşka yeniden kavuşmak isteyecek Bir eylül sabahı çekiliyor bulutlar En karanlık dahi aydınlanacak Aşka yeniden merhaba diyecek Bir eylül sabahı…

Bebek olmak isterdim Daha yeni gözlerini açmış Dünyanın sadece aydınlık yüzünü gören yepyeni gözler Kucaktan kucağa dolaşırdım kesin Ta ki en sıcak elleri bulana kadar En iyi zamanlarımda beni saracak…

Hava karardı yine Her gün gibi bugün de soldu – geçti işte Oysa başka bir gün başlamıştı Başka bir evrende, başka bir dünya, başka bir hava Mehmet amca kepenkleri erkenden…

Gökyüzü olmak isterdim Uçsuz bucaksız bir gökyüzü Bir kötülük sezsem ağlardım hemen Suya hapsederdim yaşamı Ve denizler Denizleri ben yaşatırdım Onlarda beni Ve insanların isteklerini Bir yıldız kaydırırdım gözlerinden Bir…

Nice fidanlar diktim ellerimle Uyudum kuş cıvıltıları içinde İlkbahar geçse de yağıyorsa yağmurlarım Kopardıysam çiçekleri bir bir köklerinden Günahı boynuma ellerim tertemiz Toprak kirlidir eğilmez olmuş ağaçlar Gökyüzü ellerimdedir temizler…

İstanbul seni yaşıyor bugün İlkbaharında lalelerini Kestane saçlarında kokusu Ağaçlarındaki temiz nefesini İstanbul seni yaşıyor bugün Denizlerin sularında hırçınlığını Vapur srenlerinde haykırışlarını Boğazında kalmış bir düğüm İstanbul seni yaşıyor bugün…

Seni hissetmek ne güzel şey Sana dair şiirler yazmak Seni yaşamak Ah nasılda bakardın kimsenin anlayamayacağı Sen en büyük karanlığımda tek bir aydınlık Sen hırçın denizlerin bana karşı savurduğu dalgalar…

Benim aşkım sana bunlarla başladı Birçok kez gülüşünle yeşerdi Ağlamaklı günlerde karardı Karalandı niceleri En sevdiğin nesnelerle yüz buldu Defalarca tekrarlandı Bir fırtına gibi alıp götürürdü Bir çam ağacına sarılır…

Yalnızlık, sen olmayınca güzel Yalnızlık, sen olmayınca farklılaşıyor Yalnızlık, yıldızlarda yaşamak Bir gece deniz kıyısında Yıldızlarda yaşamak Işığından güneşe alıştığım günlerde Bir kör misali Gündüzüm gece Günlerin gece Ve sadece…

Cesaret senden sonra vardı Gülen gözlerinin arkasında Belki bir gün Belki de hiçbir zaman Cesareti tadamadan ölmek vardı İçinde boğularak kelimelerin Belki bir yerde Belki bir toprağın başında Güneşin batımında…