Dinledim… Aklımdan geçen bütün sesleri, Beynimin idari bilincimi hiçe sayıp, Israrla bana dinle dediklerini, Ne çok anlaşılması zor konuşma. Ne çok ses var Ya rabbim. Kim di bu sesler? Neden…
Bir yılbaşı akşamında, Sokak lambasının altında bir çocuk. Yeni alınan pembe çiçekli montuyla, Yağan karın altında öylesine mutlu. Kar gibiydi kapüşonunun ucundaki beyaz tüyler. Yanağına her değdiğinde şımartıyordu kendini, Mutluluğu…
Genç kadın Üniversite’nin koridorlarında heyecanla yürüyordu. Bir yandan sınava gireceği amfiyi ararken diğer yandan yaşadığı anın tadını çıkarıyordu. Yıllar sonra olmuştu işte ‘Üniversite kapısından içeri girmiş, bu havayı teneffüs edebilmişti…