Posts by author
sessizeal
15 posts
Yağmur Öncesi
Mevsimlerden yağmur öncesindeyim yine, Çırpınışlar boşa şimdi biliyorum. Benden seni alırken sende beni bırakma olur mu? Bilirsin soğuk değildir üşüten insanı, düşlemektir…
Baba’ ya Son Veda…
Aç gözlerini babam, Bak oğlun geldi. Hani yetişemezsin diyordun ya, Hani hayattayken bilmeliydim ya kıymetini Yalan değil babam. Bazen sabah rüzgarları getirirdi kokunu Bazen de yalancı kumrular. Sesini duyuyorum yine…
Ve Aşk Öldü…
Ve aşk öldü çocuk. Suçsuz ve masumdu gözleri ilk önce, Ama dünya yalandı be küçüğüm. Saf olan, güzel olan ne barınabilirdi ki karanlık içinde. Soyut olanda, hisler de ölürmüş zamanla…
Çocuk Bakışlım
Zordur elinden tutmak Gidince elveda diyenin. Nedenini soramamak kadar acıdır gözlerine bakamamak. Eğer bir umutsa sende başlayan Bıraktığında kalanın adı ne o zaman? Hiç bir şey içimdeki seni susturamayacak…
Her şeyi bırakıp gidecekken…
Tam her şeyi bırakıp gidecekken neden geri döner insan? Ya sancısı tutar yine eski mutlulukların ya da yeni boşluklar korkutur kim bilir. Tartısı yok ki duyguların hangisi daha ağır basacak…
Kadın Sevdi mi…
Kızıl rüzgarlarda soğuyan Bir sonbahar mevsimindeyim yine. Cümleler aşina biraz ama manası o kadar yabancı ki gözlerime. Kadınım, senin cesaretin bende olsa fetih edilmedik yürek bırakmazdım inan. Kadın sevdi…
Ruhun Mühürlü Gözlerimde
Kırk ayaklı harami sofrasından çaldım seni. Öylesi doluydu ki kadehler Sarhoşluk senden miydi yoksa sende mi bilemedim. Yeminli tercümanıydım bu gece aşkın dilinin, Sen söyledin ben resmeyledim . Kaç…
Masallar İçerisinde Unutulan…
Kırık camlı hayalleri çiğnedi yüreğim yine. Sabahın erken saatleriydi. Ne düşünüyor olabilirdi ki akıl böyle saklı bilmeceler içinde. Sihir de bir yere kadar öyle ya, Ne sen Pamuk Prensessin küçük…
Ve aslında…
Kısa ve öz anlatmalıyım seni. Kısa olmalı ki kimse sindiremesin içine, Öz olmalı ki tek bir hece bile anlatmaya yetmeli. Ve aslında burada bırakmalıyım hikayeyi söze böyle başlayınca. Ne akılda…
Sobelendim
Sessizdim, Seslendin… Gölgeme basmama çabasındayken ayaklarım Gözlerin değdi gözlerime, sustum. Bu sabah geceden kalmaydı yüreğim Anlamanı beklemedim hiç Hani bir sonsuzluk lafı tutturmuş gidiyorlar ya aşk için, Onsuzluk deyince…
Her ruhun bir rengi var
Çakma sancılar benimkisi. Hayatın en kıvrımlı yollarında düz çizgide yürümeye çalışan sarhoşlar gibiyim. Önüm,arkam,sağım,solum sobelene dursun ben hala ebe olma gayretindeyim. Mağlubiyetine içen bir savaş esiri edasıyla yapma kır çiçeklerini…
Tek bir hece her şey…
Düşünüyorum da bazen kırık kalplerin atlası olmaz. Hiç bir coğrafi şekil tanımlayamaz onu. Düğümlenen kelimelerin tek bir bileşeni vardır aslında o da biraz daha acı. Kimi sözcükler vardır hayat verir…
Yeni Yazmaya Başlayanlara
Yeni yazmaya başlayanların en büyük korkusudur anlaşılamamak. Aslında dürüst olmak gerekirse kimseye beğendirememek tarzını. En büyük handikaptır bu. Korkarsın hep ve titrer dizelerin. Sözcüklerin sanki başkasının montunu giymiştir de üşümemek…
Adına ne dersen dediğim…
Rüzgara bile isyan eden cümlelerin bir anlamı olmalı bazen. Öylece savrulup gidebilir hayat ama sen ağırlığınla varsan eğer küçülmemelisin hiç bir zaman. Sevgi ya da aşk….. Adına ne dersen de.…