Sanal dünyalara sıkışmış insanlarız şimdilerde. Halbuki eskiden ne güzelmiş. Şiir kokarmış insanlar. Sarı ışıkları varmış sokakların. Hiç aydınlatmayan sarı ışıkları. Sevgililer buluşurmuş o ışıkların altında. Gündüzler torbaya girermiş ya hani!…
Uyanmak her sabah anlamsız gelir bazen sana ya da uyumak her gece o karanlığa… Umutsuz, koyarsın başını yastığa, umutla açarsın gözlerini aydınlığa. Önce bakarsın şöyle etrafa. Alışmaya çalışırsın bu fani…