Uyanmak her sabah anlamsız gelir bazen sana ya da uyumak her gece o karanlığa… Umutsuz, koyarsın başını yastığa, umutla açarsın gözlerini aydınlığa. Önce bakarsın şöyle etrafa. Alışmaya çalışırsın bu fani dünyaya. Her şeyi boşver dal rüyaya. Masmavi bir deniz kıyısında. Duyguların ve aklın bir kenarda. Ciğerlerine çek temiz havayı bir solukta. Sonra git at tüm unutulması gerekenleri bir çırpıda. Yanında olmasını istediklerini al yanına ve umursama kimseyi, hatta insanlığı da.
