Yalnızlıktan korkmuyorum artık,
kalabalıktaki yalnız olmaktansa hiç.
Sadece baş başa kalmaktan korkuyorum.
Baş başa kaldığımız anda kafamın içinde dolaşan senden,
göz kapaklarımdaki uçları yere değen perde gibi siluetinden.
Ne mutlu olmama izin veriyorsun ne de üzülmeme
ama indikçe her adımda derine
ölüyorum
biliyor musun ?