Hayat ıyıkı cıkartmıs senı karsıma. Zaten oncesını pek hatırlamıyorum. Sanki senle geldım dunyaya. Nasıl buyuk bır askla sarıp sarmaladın benı. Nasıl buyuk bir sevdayla tuttun ellerimi. Dustugum zamanlarda kaldırdın, acıdığım zamanlarda merhemim oldun. Mutlu olduklarımda kaynagım oldun. Nasıl ogrettın bana yasamayı, dik durmayı, acıları degil, acılarla yasayabılmeyı. Nasil yaptın onca seyı. Hıc mı yorulmadın? Hıc mı uzulmedın? Sen! Hıc mı dusmedın? Hıc mı acımadın? Hep ben oldun. Hep saran sarmalayan? Hıc mı ozlemedın kendini? Hic mi yasamadın senı?
Ben! de sen oldum sevgılı. Karıstık birbirimize. Tek bedende birleştik. Buyuduk, buyuttuk sevdamızı…
