hak etmediğim her anıma küfrediyorum benim canım yandı, yandı da sövmedim hiçbir şeyi kendime neden bilmedim yıktım dağları, bendimden utandım seni sevdiğimden hiç haz etmedim ölmedim ölmedim ulan bileklerime kadar sendin ölmedim senden sana kaldım senden öte ne varsa yıktım, yaktım sevmediğimden değil huyum bu, bıraktım anıları şimdi düşün bakalım vakit içme vakti midir, kendini yola koyma vakti midir? beni benden alma vakti midir? ben benden gittim ya, tutsak olma vakti midir? korktum kendimi öldürüm diye dönülmez yollara girerim diye düşündüm senden öte yol varsa diye düşündümse de hakkım yok sen bir hiçsin.. pare pare dağlanırken yüreğim kızdım.. kızdım bana zararı olmayan her hareye kızdım benden uzak her taneye hissedişim manasız her rüyaya gebe rüyalar senden ırak, ben garip, kimine ıssız… bana mahsun, sen yabancı… bırak beni dalayım rüyalarıma rüyalar benden uzak değil rüyalar hiç yabancı değil bana, kanatları yüzümde kaçma desem de yüzümdesin, yavrucum güzümdesin, gözümdesin, kanadımsın uykularımda hiçsizim sanki kanatsız senlik hayallerimle bir hiçim, haresiz yandım ah yandım, kimsesiz kafama sıkıp gideyim diyorum bir hiçmişim gibi yok olayım diyorum anla sevgili anla ben artık kendimi hissetmiyorum