Eveet şimdi derin bir nefes alıp gökyü~`|√π°= Hayır bunu yapmayacağım. Bu sefer bu ‘ommm’ tarzı rahatlama seanslarına kanmayacağım. Bu kimin umrunda. Beş dakikalık bir geçikmeyle patronu fırça attığında yüzüne bir ‘omm’ diyin bakalım, hadi hadi çekinmeyin en fazla ne olabilirdi. Durun ben söyleyeyim. Başınıza sabahın köyünde bir saksı düştüğünü düşünür ki, bana tamda öyle olduğunu söyledi.
‘Oh gökyüzü ne harika. Cıvıl cıvıl uçuşan kuşlar, kelebekler,yeşil ağaçlar, rengarenk çiçe~`π••`” ağğğhhh bananeee banane. Uçuşan kuşlardan yada renkli çiçeklerden. İnanın bana, bu sıkışık trafikte saatlerce beklemek bu radyodaki laylaylay şarkıları sadece cinnet sebebi olacak kadar sınır bozucu. Hiç bir tesiri yok. Yolu çözülemeyen bu trafikte bide işinize giderken yada patrondan fırça yiyipte eve dönüyorsanız insanın ruh halini sağ tutmanın yolunu eminimki bilim adamları bile bulmamışken bu dandik şarkıları hiç bir yaşam belirtisi veremez. Bize aksiyon lazım. Ne bileyim işte uçan kuşlar yerine ufular, renkli çiçeklerden yerine zombi istilasına uğramış kanlı yeşilli insanlar görmek inan bana daha iyi gelecektir. Maraton hayatımda sıcığılığımı anlatan bu sıkıcı yazıyı okuduğunuz için teşekkürler. Sonuna kadar okumayı nasıl başardınız bilmiyorum ama eminim ki sabırlı bir insanımız tebrikler.. Ve unutmadan teşekkürler..