Günlerdir bir şeyler aklını kurcalıyordu bu kadının. Anlam veremiyordu, tanımlayamıyordu. Evet, bir şeyin yapılıp yapılmaması veya yapılacaklar arasında birini seçme özgürlüğü verilmişti insana. İradesi vardı insanoğlunun. Peki neden insan çoğunlukla olması gerekeni veya daha iyi olanı seçmek yerine daha rahat olanı ya da o an için keyfine daha hoş geleni seçiyordu? Halbuki neyin doğru neyin yanlış olduğu bilgisine sahipti. Günlerdir bunu; iradesini niçin daha iyi yönlendiremediğini sorguluyordu bu kadın. Yapması gerekenler birikmiş dağ olmuş ama bu kadın hala odaklanıp yapması gerekenlere başlayamıyor, iradesine hakim olamıyordu. Çocuk muydu? Değildi ama yaptıkları çocukçaydı. Kendine gelip odaklanması gerekiyordu. Çünkü zaman tüm hızıyla akıyor, hayatsa tüm engebe ve zorluklarıyla onu içine doğru çekiyordu. Düzlüğe çıkmayı beklerken hayat önüne daha da zor engebeler çıkarıyordu. Kaybedecek zamanı yoktu ama hâlâ iradesini yönetmeyi öğrenememişti bu kadın. Zavallıydı. [17:51 12/01]