Ne de güzel olurdu değil mi? Keşke dediğimiz ne varsa hepsini tekrar elden geçirmek. Hayat ne kadar da acımasız. Geçen tek bir dakikanın bile geri dönüşü yok. Oysaki insan zamanla öğreniyor yapmaması veya yapması gerektiği ne varsa. Yapılan her yanlışın bir tecrübe, geçen her dakikanın ise bir kayıp olması çok acı. Oysaki bugün dün olsaydı ne kadar da çok şey değişirdi.
Lise yıllarının geri dönüşü olmayan gençlik yılları olduğunun farkındaydım, her dakikasının eğlenceli ve dolu dolu olması gerektiğini düşünürdüm. Yanılmışım…Bom boş geçen onca yıl bugünkü en büyük pişmanlığım. İnsan dün öğrenip, bugün eğlenmeliymiş. Eğer bugün dün olsaydı daha az gezip eğlenir, daha çok öğrenirdim.
Bir baltaya sap olmak. Tek bir cümle ama çok fazla şey anlatıyor. Bir ağaç, bir çok amaca hizmet edebilir. Mesela yeşerip dallanıp budaklanır, gölgesinde oturur serinlersin. Yada kesilir kağıt olur, binlerce kişiye faydası dokunur. Kuruyup kesilir, odun olur ısıtır. Yontulur, kesilir, biçilir ve bir baltaya sap olur. Dün bir fidandım, büyüyüp yeşermek yerine kurumayı tercih ettim. O kadar küçüktüm ki ne oturulacak bir gölgem oldu, ne de yontulacak bir baltaya sap olacak kadar odunum. Eğer bugün dün olsaydı daha çok yeşerir, daha çok büyürdüm. Sonunda kurumak olsa bile en azından bir baltaya sap olurdum.
Yazımı okuyan bütün geçlere tavsiyem; Keşke dememek için daha çok okuyun ve daha çok öğrenin. Ya bir meslek öğrenin yada bir kitap okuyun. Daha az dinlenip, daha çok yorulun. Ya dev bir çınar olun ya da bir baltaya sap…
Bugün dün olsaydı dediğinizde yine aynı kişi olun…
Kerim AKAR
