Buz tutmuş hayallerim var benim, eritmek için güneş aradığım fakat ararken kış olduğunu unuttuğum. Yazları hayallere sığına sığına mutlu olmaya çalışırken geldi kış, anlayamadım, anlayaydım eğer önlem alırdım zaten. Biliyorum yine gelecek yaz mamafih eriyecek belki de buzu hayallerimin fakat nereden biliyoruz, gelecek yaza hangi hayal öle hangi hayal kala ?
Her gece dile dolanmaktan, tükürcüklerle küflenmiş dualarım var benim, yalvar yakar olduramadığım ve belki de olduramayacağım. Gündüzler çuvala mı girdi ? Dualar neden gece edilir ? gibi sorular lüzumsuz zira günün aydın olanı değil, karanlık olanı getirir akla tüm duaları. Şimdi birde gündüz deniyorum, et et bıktırdığım dualar bir umut kabul olacak bu sefer ki dilek…