Amatörce ve ahmakça davrandığı konular hakkında dürüst davranırdı
ayaklarının altında onları ezip görmemezliğe gelmeyi ara sıra
aklından geçirse de bunu yapmazdı ve gerektiği zaman bununla başa çıktığı için
10 saniyelik ‘mutlu’ nefes alma ödülü gün içinde burnuna dolabilirdi.
Merdivenlerin başında beklemekten yorulmaya başlamış duruş değiştirmenin de
bir faydası olmayacağına karar vererek dışarıya çıkmıştı
iki eliyle yüzünü kapayıp dış kapının oraya ilişti, bu saatte oradan pek bir kimsenin
geçme olasılığı yoktu , daha da gevşedi ama elleri hala yüzünde bekliyor o da saklanmaktan
keyif alıyordu. Bu alışkanlığını iyi bilirdi bunu yaptığı belli ruh halleri yoktu ama
ansızın saklanma düşüncesini severdi ,her yaptığında kendimi gizliyorum şu an diye
haber vermekten kaçınmazdı çünkü o gizlenildiği bilinsin isterdi etrafta kimse olmasa bile ansızın
köşeyi dönen bir yaşlı adamın teki kapının orada yüzünü gizlemiş bağcıklı ayakkabı giymiş olan
bu adamı kesin merak ederdi
küçük küçük poz vermelere başlarım düşüncesine deli olsa da bundan vazgeçemiyordu ,
merak edilmek için günlük yaşamına minik hareketler eklemekten.bunu kendine çok görmüyordu ya
neyse , sonuçta bilirdi ki ; kişiliğini mütevazi olmanın çemberinden bir an olsun ayırmamıştı.
bazı anlar poz vermek, merak edilmek, onun hakkında çevreden gelen iyi düşüncelerin hayaline kaptırmak
ödülü olabilirdi.Kim bilecekti içten içe mütevazı olmanın onda yarattığı tatminsizliği ve küçük kısa perdelik
oyunlarla ,pozlarla bunu ört bas ettiğini. İçeriden gelen ayak sesini duyunca dış kapıya yaklaşıldığını anladı ve
ellerini yüzünden ayırdı sakince,bariz bir şekilde o pozisyonda yakalanmak istemezdi ne de olsa beklenmedik bir an da
böyle görülmek onu heyecanlandırdı, ayak sesini duyup buna devam etmek ona yakışmazdı.