Karanlık çöktüğünde
Eğer görürsen
Pencerenin önünde
Duvarın dibinde
Yere serilmiş bir sefil
Zamanı gelmiştir
Sonun, benim
Bizim
En azından
Benim için.
Yoksam, üzülme
Kıyamamışımdır görmene
Yoksam,korkma
Gel ilk seviştiğimiz yere
Hatırlarsan
Seviştik biz
Ne büyük onur
En azından
Benim için.
Orda da yoksam
Neyse
Beni mi arayacaktın bide
EVET!
Nankör! Ahmak! Bencil!
Ama bir türlü
Doyamadım gülüşünü
Düşlemeye
Bana gülüşünü göster
-meyeli
Ne de güzel olmuş gülüşün
En azından
Benim için.
Can suyu
Boğazıma kaçtı
Uyuyamıyorum
Affet tanrım!
Sanırım…
Saygısızlık yapacağım.
..
Yapamadım.
Uyku haplarım duruyor
Yastığın içinde
Beni rahatlatacak bir uyku
Seni de..
En azından
Benim için.
İçmedim (iç-e..)
Duruyorum kapının önünde
Sapığın değilim
O bile değilim!
Ama mektup
Bir an için bile..
Sana hissettirecekse
Beni
Hatırla eski günleri
Buna rağmen
Yanmadıysa yüreğin
Korkma!
İlk mısralara dön.. (.. Bana..)
Bilirim bakacaksın
Olsun..
Iyi geceler
Sevdiğim
– din
En azından
Benim için.!
