Daha küçük yaşlarda zorluklarla tanıştım, babam annemle arasıra kavga ederdi ama birbirlerini çok seviyorlardı, ben liseye giderken internetten tanıştığım biriyle buluşmustum, çıkmaya başlamıstık, gençtim ergendim hep bi sevilmek birine ait olmak hep dikkat çeken olmak istiyordum, sevgilim beni sevdiğini söylüyordu ben onu seviyormuydum bilmiyordum ama onunla olmak istiyordum sanırım o hisler beni buna itiyordu. Uzun süre beraberdik çok kötü şeylerde iyi şeylerde olmuştu bi ara o heyecanla yüzük takmayı bile düsünmüstük zaten benden yaşça büyüktüde. Zamanla başıma belalar geldi, erkek kardeşimde bi sürtüğe aşık olmuş onunla çıkıyor benimse bundan gizlice haberim olmustu. Banada sevgilimin ailesi musallat olmustu, erkek kardeşi çok sert davranıyor kavga çıkarırdı en sonunda bigün kavga ettik sevgilim beni korumamıştı, kendimi yapayalnız hissettim eve gittim saatlerce ağladım ayrılmak istiyordum birkaç gün içindede bi arkadaşımdan aslında sevgilimin beni baskasıyla aldattığını öğrendim onunlada benimlede çıkıyor ama birbirmizden haberimiz olmuyordu. Ama sonra öğrendiğime göre kız büyü yapmıştı beni sürekli azarlıyor aşağılıyordu sevgilim. Ona söyledim ayrılmak istediğimi herşeyi bildiğimi söyledim.. Zorda olsa bıraktı, yaklasık iki yıl sürmüş ve bitmişti. Kendimi yalnız hissediyordum arkadaşlarım vardı ama hissettiğim yalnızlık bu değildi. Daha sonra lise sondayken başka birisiyle çıkmaya basladım aynı zamanda aynı dershaneyede gidiyorduk, bana ilgisi vardı teklif edincede kabul ettim, aynı hisler yüzünden onla olmak istiyordum seviyorumda sevmiyorumda diyemezdim onunla olmak istiyordum, tatlı hoş iyi biri ama biraz salaktı ara sıra tartışıyorduk, bazen hiç umursamıyor bazen çok sıcak davranıyordu beni seviyordu emindim ama pek iyi gitmiyordu onlayken artık pekte mutlu değildim, sinemaya parka falan giderdik beni öperdi sürekli, bigün onu başka bi kızı izlerken gördüm ve onunla konusmaya gittiğini.. Ama ona söylemedim ilerleyen günlerde tartıstık o zaman söyledim ve ayrılmak istedim ama kabul etmedi ben ayrıldığımı artık onla olmak istemediğimi söyledim o zorluyor ara sıra önüme çıkıp rahatsız ediyordu ama en sonunda canımdan parçam olan en yakın arkadaşım kankam onu dövdü ve tehdit etti o günden beri daha görmedim.. Zaman geçiyordu, üniversite üçteydim yaklaşık bir bucuk yıldır biriyle olmamıştım, içimde yine o istek vardı tabiki.. Ama artık acı çekmek hayatımı mahvetmek istemiyordum eskilerin izi çok kalmıştı yazamayacağım şeyler yapmışlardı bana özellikle ilk sevgilim… Artık ciddi bişey düşünmek ve onu yürütmek istiyordum kendime hep dikkat etmistim kötü yollara düşmemek için, kardeşlerimide korumaya çalısmıstım. Dua ederken artık hayırlısını istiyordum, gönlümdeki için dua ediyordum. Ama düzgün bi erkek bulamıyordum ki, kime baksam hepsi güzellik ve cinsellik pesindeydi. Boş işlerle ilgileniyorlar sürekli telefonla oyunla vakit harcıyorlardı, bense düzgün dürüst güvenilir bi amacı olan Allahtan korkan dinini yaşayan ve beni mutlu edecek karakterli gerçekten sevecek birini arıyordum aşık olarak sevmek istiyordum, bende kendimi bunun için koruyordum, sürekli dua ediyordum ama nedense hep acele ediyordum, yani anında kabul olmasını ister gibi.. Ve bişey farkettim.. İlk sevgilimden bile önce tanıştığım ve en yakın olduğum herşeyimi bilen hep yanımda olan üzgünkende mutluykende ona gittiğim ve nerdeyse birbirimizin herşeyi olmuş kankam dediğim en yakın arkadaşımı farkettim.. Onu o kadar çok seviyordum ki anlatamam.. Ona muhtaç gibiydim ve o beni anlatılamayacak kadar çok seviyordu bana özel şeyler yapar şiirler yazar mutlu olmam için elinden geleni yapardı, elbet arada tartıstığımız olurdu onun kalbini kırdığım yada onun benim kalbimi kırdığıda elbet olurdu ama hep seviyordum ve sevecektim onu, o da öyle… Beni ından daha çok sevecek bir insan daha olacağını sanmıyordum, babamda beni çok severdi ama o tır şoförüydü pek göremezdim sevgi eksikliği ile büyüdüm. Ve dostum, çok düzgün bi insandı yakışıklıydı karakterliydi birçok kız ona hayrandı kimisi söyler kimisi belli etmezdi ama onunla sevgili olmak istiyorlardı onunsa hiç sevdiğide sevgiliside olmamıştı. Ama hep istediği gibi birini arıyıp dururdu. O da düzgün allahtan korkan dindar temiz kötü yollara düsmemis birini arıyordu. Onunla aramızdaki sevgi ise aşk gibiydi sanki ama arada hep bi set vardı yani aşık değildik ama birbirimizi çok seviyorduk hemde çok. Sarılır dertleşir başımızı omuzlarımıza koyar şakalışırdık, en güzel yerlere beraber gider gezerdik, ne o ne de ben kimseyle böyle samimi değildik hatta o kızlardan bile uzak durmaya çalısırdı. İşte onu düşündüm bi anda acaba dedim aradığım insan bu olabilir miydi acaba yapabilirmiydik. Rüyalarımda onu görüyordum. Günlerce haftalarca düsündüm ona söylemek hatta saçma ama sormak istiyordum ama işte ya hayır derse ve daha kötüsü artık ayrılırsak kaybedersem diye korkuyordum. Ayrıca o kapalı bi kız isterdi bense kapanmayı düsünüyordum ama henüz açıktım ve onun başka kızlarda olsa asla hoşlanmayacağı bikaç şeyle uğraşıyordum bunları istemese uyarsada bişey diyemiyordu. tabiki benimde onda rahatsız olduğum bazı davranışları vardı. Ama onunla konustukça bulustukça bu isteğim kuvvetlendi. Çünkü o kadar güzel anlaşırdık ki bizi gören konusmalaramızı okuyan herkes sevgili sanardı. Beraber gezerken bizi imrenerek izlerlerdi insanlar, yürürken koluna girerdim çok sevinirdi buna ve hep çok yakıştığımızı duyardım etraftan, onun bazı yakın arkadaşları ona benimle sevgili olmasını falan söylermiş aynı şekilde benimde öyleydi. Bu düsüncem güçleniyordu böylelikle ve onun bana söylediği yazdığı şeylerde sanki o da bunu bekliyor istiyor gibi bir düsünce olusturdu bende ama olsada olmasada o bana söylemezdi böyle bişeyi, bana sırılsıklam aşık olsa bile utanırdı söyleyemezdi ve acı çekerdi ben kararımı vermiştim ona söylicektim herşeyi düsünmüstüm. Yazarak anlatmam uzun olurdu diye bulusarak söylemeyi istedim ona bişey söyliceğimi söyleyip bi akşam vakti sürekli gittiğimiz parka çağırdım. Çok heyecanlıydım ve bi okadarda korkuyordum. sonunda geldi, bana çiçek ve şeker getirmişti. oturduk konusmaya başladık sonunda sordu söyleceğin o önemli şey ney çok merak ediyorum dedi. ben bi an kalakaldım yanlış yaptığım ve çok kötü olacağı düşüncesi kapladı beynimi. Biraz kekeleyip bu düsünceleride beynimden attım. karsımda çok sevdiğim ve beni çok seven ve az sonra ya ömür boyu benim olacak sevgilim ya belki kaybedeceğim yada bi süre konusamayacağım insan vardı. önce baktım ona uzun uzun bana şaşkın halde bakıyordu tekrar sordu söylemicekmisin diye.başımı omuzlarına yasladım böyle söylicem sende konusmam boyunca bişey yapma sadece dinle tamammı dedim ve dua ederek basladım.
onu çok sevdiğimi ve her zaman söylediğimiz gibi ömrümü onunla geçirmek istediğimi ve onun sevgilim hatta eşim olmasını istediğimi bi çırpıda söyleyiverdim. biz onunla dosttuk birbirimizin herşeyini bildiğimizi nasıl biri aradığımızı neler beklediğimizi vs bildiğimizi belirttim bu yüzden daha güzel ve uyumlu bir ilişki yaşayabilirdik hatta bunun çok etkisi olurdu biz zaten onunla birçok konuda aynı düsünürdük zevklerimizde aynıydı uyumluyduk..
birbirimizin yanlıslarını eksiklerini kusurlarını zamanla düzelterek birbirimizden beklentilerimizi söyleyip daha güzel bi ilişki yaşayacağımızı söyledim. sonra yavaş yavaş sonlandırdım ve sustum tepki vermesini bekledim ama ses gelmeyince bişey söylemicekmisin dedim.
o an yüzünü görmedim başım omzundaydı ama daha yavaş nefes alıyordu, bu düsünceli olduğunda olurdu daha çok..
kafamı kaldırıp yüzüne ve gözlerine baktım, bana korkuyorum dedi. o an resmen bi küçük çocuk gibi olmustu karşımda, neyden diye sordum. seni kaybetmekten dedi, böyle bişey olmayacak dedim sevgili işlerinin sonu belli olmaz ki dedi. ben cevap vermeden önce, bişey sormak istiyorum dedi, gözlerime baktı, bana aşıkmısın dedi.
işte beklediğim soruyu sormuştu boş bişeydi ona gerçeği açıklamaya başladım
aşk nedir ki neye göre aşk dedim aşık olunca ne olacak gözlerim hiçbişeyi görmeyecekmi deli gibimi seveceğim yada seni hep seveceğimin garantisimi olacak o zaman dedim ben seni seviyorum hemde çok fazla, sen benim en sevdiğim insansın, herşeyimsin ben seninle çok mutluyum her zaman yanımdasın her zaman yanındayım seninleyken hayat çok güzel ve ben sensiz yaşayamam ki ve seni bi aşıktan daha fazla seviyorum ömrümü seninle geçirmek istiyorum yetmezmi dedim.. biraz sessizlik oldu sonra ama sen aşık olarak sevmek istediğini söylüyordun dedi, bende demin dediğim gibi aşktan daha öte sana sevgim dedim. bana baktı uzun uzun, sonra sarıldı öptü benimde aynen sevgim böyle, o zaman ömür boyu beraberiz artık dedi. uzunca sarıldık.
o an hayatımdaki en mutlu anı yaşıyordum hatta en huzurlu anı ve gözlerimi kapattım sımsıkı sarıldım ona.. o gün bittikten sonra artık sevgiliydik ve ben ondan o benden beklediklerini istediklerini söylüyordu zamanla bunları gerçekleştiriyorduk o kadar mutluyduk ki anlatamam.. ve üniversite üçte bitti zaten birbirimizi uzun zamandır yaklaşık yedi sekiz yıldır tanıyorduk sevgili olalıda baya olmuştu ailelerimize söyleyip o yaz nişanlandık. şimdi üniversite sondayız ve mezun olduktan sonra yazın düğünümüzü yapıcaz, ve samimiyetle söylemeliyim mi mutluluğu yaşıyorum onuda onu mutlu etmeyide çok seviyorum.. insanlar hep arar ama bazen yanı başındakini görmez, allaha şükür ben gördüm, dualarımda kabul oldu, kapandımda.. ve beraber o kadar mutluyuz ki elbet arada bir tatsızlık olur ama kısa sürer.. önce arkadaşım sonra dostum kankam sonra en yakın arkadaşım herşeyim sonra sevgilim sonra nişanlım olmuştu yakındada kocam olacaktı ve ben şuan 22 yaşındayım bu yaşımda hayatımın adamını bulduğum içn hayat arkadaşım olduğu için şanslıyım ve bizim bu durumdan etkilenipte açılan arkadaşlarım oldu onlarda ilişkilerinde hala devam ediyor.. 🙂
uzaklara bakmayın Allah size yazdığını çinde yaratacak değil en dibindeki insanı bazen görmüyorsun ve önemli olan aşkta değil aşk nedir ki? aşk kaybetmekten korkmaktır onunla mutlu olmaktır küstüğünde kalbinin ızdırap çekmesidir öyle filmlerdeki gibi bi anda şıp diye aşkı aramayın öyle bişey olmazda. ve korkmayın kaybetmekten.. çünkü hayat bunlardan ibaret sevdiğiniz varsa gidin söyleyin en yakın arkadaşınızda olsa farketmez hem en yakın arkadaştan sevgili olunmaz diye kim demiş.. dua edin ve boş hayallerden sıyrılın hayat geçmeden hayat arkadaşınızı bulmak sizin elinizde.. ve inanın zamanla daha çok seviyorsunuz. onu kaybetmeye değmez vakit kaybetmeden söyleyin, çünkü onun ellerinde omuzlarında sarmalanmak bile herşeye bedel.. Ve ben ona bu meseleyi söylemeden önce en korktuğum şeylerden biride onun aradığı insandaki özelliklerden en önemlilerine sahip değildim mesela o kapalı kız isterdi erkeklerle görüşmesin isterdi ben kapalı değildim söylerken sırf bu yüzden kabul etmez diye korkuyordum başka şeylerde vardı ama hayır!
En kokrtuğum şey en kolay olan olmuştu. Sevgi herşeyi etkiliyor bunu takmadı bile, ve beni sıkmadı zorlamadı ama kapanmamı vs diğer isteklerinide rica etti zaten onunla böyle anlaşmıştık birbirimize söylüyorduk kavgalar olmasın diye, zaten birbirimizi çok seviyorduk herşeyimizi uyumluydu ama bazı konularda birbirimizin istediği insan olalım diye uğraşıyorduk. Benden istediği herşey iyiliğim için doğru şeylerdi ilerde zaten yapamayı düsündüğüm şeylerdi ama onunla doğru şeylere daha çabuk ulaştım birbirimizin kötü şeylerini düzelttik benim kendimi düzeltmem için çabaladığımı biliyordu bana zaten yardımcı olmak istiyordu sevgili olunca ben rica ettim ikimizde istediğimize kavuşmuştuk. bende ondan istedim bazı şeyler, yani bu gibi şey varsa kafanıza takmayın hayat bu gibi mutluluklarla geçiyor.. insanların uydurdukları kankayla dostla çıkılmaz gibi şeylerede aldırış etmeyin size tavsiyem..
herkese mutluluklar sağlıcakla kalın.. İyi kötü tüm soru ve düsünceleriniz için yorum atabilirsiniz.
