Herkezin kalemi farklı yazar,
Kimi gazete, kimi ufak bir kağıt parçasına notunu alır gizlice
Sessizce dökülür kelimeler dudaktan.
Kimi zaman çirkin bir el yazısı,
Yada daktilo.
Bazen eski bir teyp sarar sesini..
Mürekkep de biter elbet,
Çiviyle kazımadık mı duvara?
Kimi zaman sevda, bazen hüzün, bazen mutluluk..