ondört eylül verdim beklemelere
ve ondört eylül bekledim geleceğin günü
ondört sonbahar eskitti ömrüm
ve ondört koca yıla şahitli etti bu yorgun bedenim….
her bahar çiçekler açtı
onca mevsim döndü dolaştı,
ve geldi;
yine eylül dedi
güneş doğdu yaktı
kar yağdı dondurdu
ama hiç biri senin kadar acıtmadı
hiç biri bu denli kanatmadı…
hep zamanaydı isyanım
hep eylüleydi nefretim
adını eylül koydum
adını asilik koydum
ben sonsuzluğa saldım resmini
rüzgar aldı, yine kokunu getirdi….
tam ondört koca yıl aldı beklemeler
ondört eylül eskitti bu yürek
şimdi
temize çekiyorum seni
sensizliğe açıyorum kapılarımı
zamana sığmadı içimdeki büyüyüşün
ama şimdi
darağacına asıyorum onuda
ve son kadehimi
yokluğuna kaldırıyorum….
