Umursamıyorum kırgınlığımı
Oldu bittiler yok en içimde
Yadırgamıyorum olup bitenleri
Mevsimler değişir unutmuşum
Kaptırıveriyor olmama kızgınım
Düşmanlığım bile kendime
Gayrı ne yapsam yaranamam…
Artık yeterlerde kalmadı
Bindikçe biniyor yüreğime
Suni kalabalık sarmış her yanımı
Yalnızlık arar oldum yalnızken bile
Buna sebeptir suskunluğum
Zaten sarf ettiklerim kafi geliyor özüme
Gayrı ne yapsam yaranamam…
Gündüz geceye, gece gündüze sıralı
Hafızaya kazınanların peyda oluşunun ardından,
Umutla yaşamak inan bi gündüz bi gece
Yakınımdaki en uzağımı arıyorum
Farkındalıklarla çepeçevre mecburiyetim
Bir fısıltı geliyor sanki, Ey fısıltı gelde gitme
Sona varır elbet, vakti meçhul
Sabretler akın akın ama yüzlerce ama binlerce
Gayrı ne yapsam yaranamaz olmuşum…
Yalnız kendime.