Yine yazıp yazıp sildiğim gecelerden biri.. Yine sen varsın aklımda aslında hep mi sen vardın bilmiyorum ya da kafam karışık bir çözüme ulaşamıyorum.. Seni unutmak için daha üzerimden kaç beden geçecek onu da bilmiyorum.. Seni bana en ufak hatırlatan bir şey olduğunda yüzüme önce bir tebessüm, ardından bir somurtma geliyor.. Sana 2-3 kere ulaşmaya çabalamıştım ama hepsinde boşa kürek çektim vücut yaptım pişman değilim akıllandım bir daha böyle bir duyguya düştüğümde yapmam diye ümitlendim kendimi teselli ettim.. Ağladım senin için kimse bilmez bunu çünkü ben kimseye acındırmam kendimi..
Özledim, kokunu, gülüşünü, gözlerinin parıltısını..
Özledim bana her baktığında beni benden alışını..
Özledim yanında tir tir titrerken seni güldürmeye çalışmamı..
Özledim be kadın çok özledim ama hiçbirini ifade edecek ne bir cesaretim ve senin bana inanacak bir aklın var.. Ben kendimi parçalar dururum böyle daha iyi olur derim çünkü yine anlattığımda aramız bozulur sen beni oyalarsın ben de bir ümit içinde beklerim.. Yine bir şeyler saçmaladım senin için önemsiz benim için bir o kadar önemli..
