Kadın oturmuş gözleri uzaklara baka baka yakıyordu sigarasını cadde o kadar tenhaydi ki ne arıyordu acaba o gece. Sanki birini bekler gibi saate bakıp duruyordu. Yoldan geçenler kadına boş gözlerle baktılar ama oralı değildi kadın birini bekliyor gibiydi. Geleceğinden emin olduğu birini sonra telefonuna baktı mesajlari tekrar tekrar okudu. Ve eli kulağına gitti. Ağzından laf çıkmıyordu. Tekrar tekrar aramaya devam ett. Sonra koydu telefonu yanina. Gözleri boş boş bakmaya başladı. Neden dedi sesi o kadar boguk ve cansız di ki. Koca bir nedensizlik içindeki nedenleri düşündüm. Belliki aradığı yollarına bakıp gecenin bu saatinde bir bankta beklediği gelmeyecekti. Onu orada bekletmek suç değil miydi. Kızdım o erkeğe. Halbuki ne güzel bakıyordu gözleri. Hiç yaşlar yakışıyor muydu yanaklarina. Gitsem otursam dedim. Yanlış anlar miydi acaba beni. Ama ağlıyordu nesu yanlıştı ki bunun. Insanlar hep cekinirler tanimadiklarina yaklaşırken. Gittim oturdum banka bir mendil uzattim. Kadın bakti bana tebessüm eder gibi hani o kadar da kötü degilim der gibi bakti gözleri. Bekleyeceginiz gelmeyecekse size taksi cagiriyim pek tekin değildir buralar. Kadin durdu durdu sonra anlatmaya basladi. Ben gelmeyegini biliyordum onun. Ama oturmak istedim. Bir bankta onu beklemek istedim. Saate bakipta heyecan yapmak istedim. Sonra saatin zamanin ne kadar anlamsiz olduğunu görmek istedim. Acmiyacagini bildigim için aradim onu. Olaki bir alo sesindeki mutluluğu tatmak istedim. Yani aglamam sevinç göz yaslarindan onun sesi mutlu etti diye. Konusacak cümle yoktur bazen gidilecek bir yerde. Sevilecek bir adam vardir uzaklarda kimbilir kimlerle. Yani şimdi evde olsam aynı koltukta aynı kanepede ayni tv izlerken bulurdum kendimi. Onu unutmamak için arada beklerim. Arada gelmeyecekleri beklemek gerekir. Siz bekleyin simdi benim yerime belki sizinde vardır bir alo dese mutlu olacağınız. Dedi ve kalktı. Kadın giderken arkasindan baktim sonra saate sonra telefona kimdi dedim kimdi benim burda bekleyecegim veya bir sesiyle mutluluktan aglayabilecegim.