Gözlerin renklerine tutulur insanlar. Ben kokusuna tutuldum. Buram buram çocukluğum kokan , sevda kokan bir çift su yeşiline , buz mavisine tutuldum.
Her baktığımda huzuru buluyorum orda. Her bakışım küçükken oynadığım , koşuşturduğum zamanlara savuruyor beni , o su yeşilinde koşuşturuyorum şimdi. O bulut mavisi gözlerde sonsuzum şimdi. O maviliğe değil , sonsuzluğuna vuruldum sanki.
Güneşe benziyorlar bazen ; içimi ısıtan , beni çevresinde savuran , enerji kaynağım. Dünyamı aydınlatan varlığın.
Toprak rengi bazen gözlerin. Bir tohumum sanki. Düşüyorum gözlerine ve sabırla besleyip büyütüyorsun beni , meyve veriyorum. Sen gibi , ben gibi … Biz gibi.. İkimizin meyvesi.
Simsiyah bazen gözlerin gece gibi duru ve eşsiz. Yine ordayım. Koskoca gecenin tek yıldızı gibi. Parlıyorum. Sadece seninle parlıyorum. Sen gittiğinde ben yine , yine , sönüyorum. Seninle var oluyor , sen gittiğinde ölüyorum.
