Kalb bir dertten müteessir
Akıl bin hezimetten evvelce esir
şu sana evrilen ihtirasım etse de tesir
yüreğim bir sende durur bin sende erir
kalbimin şahikâsında yeis edemezsin
itiyatın dibe vursa tenkit edemezsin
Sen bensiz bir adım öte gidemezsin
gayrı izni olmadan yüreğin bilemezsin
böyle ilkel saiklerden geçilmez ileri
sen bana râm ben sana deli
şu gönlün yoktur peyda eri
İstidatla eğlenir mi gönül minberi?
hangi güzele reva hayran bakışların
membağından aşk doluyor o alkışların
müşahede ediyor kendini vakfetmişcesine
yine açılsın bana onulmaz kapıların
Senin düzlüğünde gam ne gezer
yanındayken ne korku ne keder
gülüşün beni hayran eder
Leyla olsam artık ne farkeder
Ölsem yeridir vuslat yoksa
tevekkeldir uğraşlar hasret yoksa
tüm kudretin karşımda dursa
benim meylim yine sana düşer
