Önümüze gelen fırsatları, içinde bulunduğumuz o güzel anları nasıl değerlendirebiliriz, ne zaman öğreniriz onları fark edebilmeyi? Bence hiçbir zaman. Bir insan yaşadığının bir fırsat mı yoksa bir zaman kaybı mı olduğunu bilemez. Sadece o anki duygularına göre hareket eder. Doğru da yapar aslında çünkü mantık ve akıl her zaman işe yaramaz. Her davranışımız doğru olmak zorunda değildir. Bazen bile bile yaparız yanlışı çünkü ihtiyacımız vardır onlara çünkü hayatımız kusurlarımızla, hatalarımızla güzelleşir. Dönüp arkamıza baktığımızda ne çok yanlış yaptığınızı fark ettiğimizde üzülmemeliyiz bence çünkü hem zaten o yanlışları düzeltemeyiz hem de yanlış da olsa biz yaptık onları yani kendimize ait. Belki şu an yaptığımız hatalar olmasa kendimizi mükemmel sanacağımız için yanımızda dostlarımız olmayacak, kendimizi tanıyamayacağız belki. İnsan hatalarıyla kendini öğrenir, yaşar, ders alır, zaaflarını bilir. Ben mükemmel bir insanın çok mutlu olduğunu görmedim çünkü onlar zayıf noktalarını bilmez. Her insanın zayıflıkları var önemli olan onları öğrenmek bunları da ancak yaşayarak öğrenebiliriz. İnsanın tecrübeye ihtiyacı vardır, tecrübeyi de hata yaparak kazanırız. Her insan yaşaması gerektiğini yaşar. Hiçkimse kendine inanmaktan vazgeçmemeli , bir hata yüzünden her şeyi bitirmemeli ya da bir anki mutlulukla hareket etmemeli. Bu kendi hayatımız ve ne yaşarsak yaşayalım tesadüf değil, olması gereken .
