Kaçınılmaz her aşığın en iyi dostudur yalnızlık.En iyi dostudur dedim ya her zaman varlığını hissetirmekte en iyidir, yoksa kimsenin en iyi dostu olacağın değil.Kötüdür,karanlıktır,sessizdir yalnızlık.Bir mum ışığına muhtaç olmaktır.Cümleyi bitirecek kelime bulamamak değil cümleye başlayamamaktır.
Başlayamadığım cümleler daha fazla kalamıyor içimde.Kusuyorum ilk onu kusuyorum , yalnızlığımı.Vücudum o kadar istemiyor artık.Ne gariptir ki yalnızlığı istemeyen bu vücut başka bir bedeni de istemiyor.Neden kimse yardım etmiyor neden kimse bir zamanlar benim onlara yaptığım gibi benim için savaşmıyor?
Varsın savaşmasınlar kimseyi istemeyen bu gönlünde vardır bir bildiği.
