(Bu serinin olayı hepimizin başına gelebilecek şeyler. Başlıkları Ekşi Sözlük, İnci Sözlük vs. sitelerden alıyorum. Bu serinin olayı başlığa uygun olarak bu olayı yaşamış kişilerden metinler istiyorum ve yayınlıyorum. Hepsi anonimdir, çoğu kendi metnimdir. )
Bölüm 1//EN İYİ ARKADAŞLARDAN BİRİNE AŞIK OLMAK
Her zaman yakınımdaydı. Beni korur, kollardı. Ne zaman gözümden bir damla yaş düşse, biliyordum ki ilk o gelip sarılırdı, ağlama, derdi. Ama bu zamana kadar ona aşık olacağımı hiç düşünmemiştim. Aşık olmaktan korkuyordum ama aynı zamanda yaşadığım duygusal boşluk ona aşık olmamı sağlamıştı.
Önemsemedim. Kokusu burnumdaydı hep. Ama umursamadım. Uzak durdum, becerebildiğim kadar. Zor oldu, bir yerden sonra uzak durmaya çalışmadım zaten.
Aşık olduğumu fark ettiğim an her şey daha karmaşık bir hal aldı. Ona bakarken kalbim sızlar oldu, suçlu ve mahcup hissettim. Aynı zamanda dayanılmaz bir sarılma isteği…
Bana sarılırdı, öperdi. O bunu hep masumca yapardı ve ben hislerimden utandım. Söylesem, başıma büyük bir dert almış olacağımdan bunu aklımdan bile geçirmiyordum.
Sevgilisi oldu, destekledim. İçten içe kanıyordum. Sevgilisiyle yaşadıklarına bizzat şahit oluyordum. Bir yerden sonra kalbim dayanmadı, söyleyemedim de. Sevgilisi ve o varken gitmedim hiçbir yere.
Bir süre sonra ayrıldılar. Sevincimi gizledim. O üzülmüyordu, üzülse ben daha çok üzülürdüm.
Sataşırdım. Kavga ederdik. En uzun küs kaldığımız süre içerisinde öldüm öldüm dirildim. Fakat barışmamız muhteşemdi. Tek kelimeyle muhteşem…
Bana sahip çıkmasına aşıktım belki. Bilemiyorum. Ya da zaten kırılmış bir kızdım, en ufak bir ilgiye eriyordum. Bu da makul bir sebep.
Duygusal boşluk…
Hep bu duyguyu suçladım. Çünkü biliyordum sebebini. Başkasına aşıktım ben! Arkadaşa aşık olmak da neymiş…
Ama biliyorum,
Bunu ona söyleyemem,
Çünkü geçici,
Geçicidir,
Umarım…
2 comments
Yalnız efsane olmuş teşekkürler bu denemen için.
Yaşamın içinden, içten yazılmış güzel bir yazı.
Kutlarım yazan kalemi.
Sevgilerimle.