HİÇ
Her gece bir ‘ben’ gider benden,
Her sabah bir ‘ben’
Kırıldığımda bir ‘ben’…
Acılı bir klarnet sesi çalınsa kulağıma
Bir ‘ben’ gider benden.
Ne hiçler uğruna ‘ben’ler yitirdim
Şu küçük ama bir o kadar da büyük,
Kimseyi alamadığım dünyamdan.
Acıyorsa tüm vücudumdan ziyade
Sol tarafımda bir yerler.
Yitirdiğim zamanlara,
Verdiğim değerlerin şerefinedir.
İçim içime sığamıyorsa artık
Seni seviyorum diye mutlu olamıyorsam.
Belki de sevemiyorsam…
Ve buna da ağlayamıyorsam artık
İçimden giden ‘sen’dendir.