Bir körün bir sağıra çok güzelsin demesi gibi bir şeydi aşk. Aşk hissetmekti kelimelerin kifayetini anlamaktır mutluluktu belki de belki de yaşayabilme sebebi umuttu aşk o kadar güzeldi ki biz insanlar dünyayı katlettiğimiz gibi onu da katlettik öldürdük ellerimizle gömdük onu yok ettik.
İnsan sevmeden sevgiyi hissetmeden yaşayamazmış akılla ruhun birleşme noktasıymış aşk hani bir söz vardır sevmek iki kişinin dünyaya aynı pencereden bakması değil iki farklı pencereden aynı dünyaya bakmasıdır iki farklı bardaktan içilen çaydan aynı tadı almaktır aşk. Uyurken bile onu özleyip uyanıp sadece özlediğin için sıkı sıkı sarılmaktır aşk. Aşk iki farklı bedende aynı dünyayı yaşamaktır ve aşk yaratılış sebebidir.
Yani bugün aşk yaşasaydı eğer dünya daha da yaşanılabilir bir hal alırdı insanlar mesela insanlar sokaklarda beş karış suratla yürümezdi tebessüm denen şey yanaklarımıza yapışırdı mesela yaşasaydı aşk o o kapkara gözleriyle o kadar güzel gülebilen çocuklar ölmezdi mesela yaşasaydı aşk daha kendisi çocuk olan kızlar anne olmak zorunda kalmazdı mesela yaşasaydı aşk kalplerimiz bu kadar kömür karası olmazdı.